Crisis in Oost-Oekraïne

Wat er aan vooraf ging

rusland dreigde in 2013 met strafmaatregelen tegen Oekraïne als het land het Associatieverdrag met de EU zou tekenen. De russische dreigementen waren voor president Janoekovytsj voldoende reden om de associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne in heroverweging te nemen. Dit terwijl de Verchovna Rada (het Oekraïense parlement) in februari 2013 nog met een overweldigende meerderheid voor een overeenkomst met de Europese Unie (EU) had gestemd.

Als reactie op de heroverweging en later weigering van president Janoekovytsj om te tekenen brak er (november 2013) in Oekraïne een golf van grootschalige protesten uit. De daarop volgende Revolutie van de Waardigheid, ook bekend als de Maidan-revolutie, vond op de Majdan protesten plaats, in februari 2014, toen dodelijke confrontaties tussen demonstranten en binnenlandse troepen in de Oekraïense hoofdstad Kiev resulteerden in de afzetting van president Viktor Janoekovytsj en de omverwerping van de Oekraïense regering. De pro-westerse protesten duurden maanden en hun reikwijdte werd steeds groter, met oproepen tot het aftreden van Janoekovytsj en de regering van Mykola Azarov.

De protesten groeiden uit tot een revolutie, de dodelijkste confrontaties, op 18 en 20 februari, werden gezien als de meest gewelddadige sinds de onafhankelijkheid van Oekraïne en leidden tot de dood van 103 demonstranten en 13 politieagenten, en de verwonding van vele anderen.

Op 21 februari 2014 werd een overeenkomst ondertekend tussen president Janoekovytsj en de leiders van de parlementaire oppositie waarin werd opgeroepen tot de vorming van een interim-regering, constitutionele hervormingen en vervroegde verkiezingen.

De volgende dag trok de politie zich terug uit het centrum van Kiev, dat onder effectieve controle van de demonstranten kwam. Janoekovytsj ontvluchtte de stad en vertrok naar rusland.

Diezelfde dag stemde het Oekraïense parlement voor het verwijderen van Janoekovytsj met 328 tegen 0 (72,8% van de 450 parlementsleden). Als reactie op de roep om democratie en het verwijderen van Janoekovytsj annexeerde rusland op 18 maart 2014 het Oekraïense schiereiland de Krim.

In de daaropvolgende periode escaleerden de door rusland geïnitieerde en gesteunde protesten in de Oost-Oekraïense oblasten Donetsk en Loehansk in een gewapend conflict, nadat separatistische rebellen vanaf 6 april 2014 diverse regeringsgebouwen bezetten en de Oekraïense regering in reactie daarop het leger inzette. De opstandelingen wisten de steden Donetsk en Loehansk in handen te krijgen, alsmede het gebied ten zuidoosten daarvan tot aan de Russische grens, alwaar zij de volksrepubliek Donetsk en volksrepubliek Loegansk uitriepen om net als de Krim onderdeel van rusland te worden.

MH17

Op 17 juli 2014 bracht het russische leger illegaal en in het geheim een BUK TALAR met russische bemanning de grens met Oekraïne over. Met deze russische BUK TELAR schoot men vervolgens vanaf rebellengebied MH17 neer.

In het kort

rusland en alleen rusland is vanaf 2013 t/m vandaag verantwoordelijk voor de aanhoudende gevechten in (Oost) Oekraïne en de de oorlog op dit moment. Verantwoordelijk voor de dood van duizenden & duizenden (Oekraïense) burgers, Oekraïense & russische soldaten.

Oorspronkelijke twitter verhaal